เสรีภาพการแสดงออก

9 กรกฎาคม 2568 สภาผู้แทนราษฎรมีวาระพิจารณาร่างกฎหมายนิรโทษกรรมห้าฉบับ แต่หลังอภิปรายไปได้ระยะหนึ่งพิเชษฐ์ เชื้อเมืองพาน รองประธานสภา สั่งปิดประชุมสภาในเวลา 17.09 น. ทั้งที่การอภิปรายยังไม่เสร็จสิ้น นัดถกต่อในวันที่ 16 กรกฎาคม 2568

สภายังไม่ได้โหวตรับร่างพ.ร.บ.นิรโทษกรรมประชาชน แต่จะกลับมาลงมติต่อวันที่ 16 กรกฎาคม 2568 ช่วยกันส่งเสียงเพื่อไปให้ถึง สส. ในสภา ให้โหวตรับร่างภาคประชาชน ที่รวมคดีมาตรา 112

สส. พรรคภูมิใจไทย เสนอร่างพ.ร.บ.สร้างเสริมสังคมสันติสุข นิรโทษกรรมคดีการเมือง แต่เขียนชัดในหลักการว่าไม่รวมคดีมาตรา 112

เปิดรายงานการรับฟังความเห็นร่างพ.ร.บ.สร้างเสริมสังคมสันติสุขสองฉบับที่สส. พรรครวมไทยสร้างชาติและพรรคครูไทยเพื่อประชาชนเสนอ ไม่นิรโทษกรรมมาตรา 112 มีทั้งเห็นด้วยและเห็นต่าง

8 กรกฎาคม 2568 วันก่อนที่สภาจะพิจารณาร่างกฎหมายนิรโทษกรรมประชาชน และร่างจากพรรคการเมืองอื่นๆ ยังคงมีผู้ถูกคุมขังในเรือนจำเนื่องจากคดีที่เกี่ยวข้องกับการแสดงออกทางการเมือง อย่างน้อย 51 คน แบ่งเป็นผู้ต้องขังในคดีตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 อย่างน้อย 32 คน และผู้ต้องขังในคดีอื่นๆ ได้แก่ คดีที่เกี่ยวเนื่องกับวัตถุระเบิด คดีวางเพลิง คดีพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ คดีละเมิดอำนาจศาล อย่างน้อย 19 คน

คดีกบฏ คดีก่อการร้าย คดีอื่นๆ ในหมวดความมั่นคงเป็นข้อหาร้ายแรงที่โทษหนักกว่ามาตรา 112 ซึ่งในอดีตเคยนิรโทษกรรมมาแล้ว และถูกพิจารณาให้นิรโทษกรรมอีก การแยกคดีมาตรา 112 ออกเพราะเหตุว่าเป็นคดีร้ายแรงจึงไม่สมเหตุสมผล

ร่างนิรโทษกรรมของพรรครวมไทยสร้างชาติและครูไทยเพื่อประชาชน กำหนดกรอบเวลาในการนิรโทษกรรมไว้ถึงปี 2565 ไม่ได้ครอบคลุมถึงช่วงที่กฎหมายใช้บังคับ เป็นช่องโหว่ทำให้คดีการเมืองที่อยู่ในข่ายได้รับการนิรโทษกรรมแต่เกิดขึ้นหลังจากปี 2565 ไม่ได้รับการนิรโทษกรรมไปด้วย