นิรโทษกรรม

“การอยู่ในคุกไม่มีหรอกคำว่าสบายดี” แต่ธี-ถิรนัย ไปอยู่ในนั้นมาพร้อมกับเพื่อนผู้ต้องขังจากคดีทางการเมืองหลายคน เขาได้ออกมาก่อนเพราะมีโทษน้อยกว่า และเขายังรอว่า “ผู้ใหญ่” อย่างพรรตเพื่อไทยจะทำอะไร

ชวนสำรวจความคิดเห็นจากหลายมุม หลายฝ่ายว่า การนิรโทษกรรมที่รวมคดีตามมาตรา 112 จะมีปัญหาอย่างไร เหตุใดจึงถูกคัดค้าน และมีทางเลือกทางออกอื่นใดอีกบ้าง

ครบรอบสี่ปีของการหวนกลับของมาตรา 112 หลายคนค่อนข้างไม่มีหวังในการรวมคดีมาตรา 112 ไปกับการนิรโทษกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ยังคงเดินหน้าผลักดันต่อไป เชื่อว่า สักวันหนึ่งจะเกิดขึ้นได้

องค์กรภาคประชาสังคม จัดเสวนาหัวข้อ “ความรับผิดชอบต่อสิทธิมนุษยชน: ความท้าทายที่ยังคงอยู่ของไทยในที่นั่งคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ” โดยมีคาเทีย คริริซซี สำนักงานข้าหลวงใหญ่เพื่อสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นผู้กล่าวเปิดการเสวนา

การซ่อนหายคนที่อยู่ในพื้นที่ทางการเมืองด้วยคดีทางการเมือง หรือการถูกฆ่าและพบเป็นศพในแม่น้ำโขง คนที่เสียชีวิตอาจไม่ได้อยู่เพื่อต่อสู้ต่อไป แต่คนที่พ้นโทษออกมาแล้ว หรือลูกชายของคนที่เสียชีวิตจะแบกรับความฝันต่อไป

วันที่ 26 ตุลาคม 2567 เวลา 15.00-17.00 น. iLaw จัดเสวนาในหัวข้อ “เส้นทางนิรโทษกรรมทางการเมืองและคดีมาตรา 112” ที่ Kinjai Contemporary ร่วมเสวนาโดย พูนสุข พูนสุขเจริญ ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน กฤษฎางค์ นุตจรัส ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน และชูวัส ฤกษ์ศิริสุข กรรมาธิการศึกษานิรโทษกรรม ร่วมพูดคุยถึงสถานการณ์ความเคลื่อนไหวการนิรโทษกรรมคดีการเมือง และความหวังในการรวมคดี มาตรา 112

24 ตุลาคม 2567 เสียงข้างมากของ สส. โหวต “ไม่เห็นด้วย” กับข้อสังเกตในรายงาน กมธ. นิรโทษกรรม แม้ในรายงานดังกล่าวจะไม่ได้สรุปชัดว่าการตรากฎหมายนิรโทษกรรมควรจะต้องรวมหรือไม่รวมความผิดมาตรา 112

ชวนทุกคนมาร่วมพูดคุยเพื่อส่งเสียงให้เรื่องราวที่ถูก “ซ่อน” ไม่ “หาย” ไปจากสังคมผ่านสองวงพูดคุยคือ เส้นทางนิรโทษกรรมทางการเมืองและคดีมาตรา 112 และชีวิตคนถูก “ซ่อน” และการต่อสู้เพื่อไม่ “หาย” ไปจากสังคม