ศาลฎีกา

“มาตรฐานทางจริยธรรม” เป็นเครื่องมือในการสืบทอดอำนาจอีกชิ้นหนึ่งของ คสช. ที่เอาไว้ควบคุมนักการเมือง แม้โดยกฎหมายจะบังคับใช้กับศาลรัฐธรรมนูญและองค์กรอิสระด้วยก็ตาม แต่อำนาจในการออกมาตรฐานทางจริยธรรม การดำเนินคดี และการลงโทษล้วนอยู่ในมือของศาลและองค์กรอิสระทั้งสิ้น นับจนถึงคดีล่าสุดของ พรรณิการ์ วานิช อดีต สส. พรรคอนาคตใหม่ มีนักการเมืองถูกตัดสินว่าผิดมาตรฐานทางจริยธรรมอย่างร้ายแรงแล้วจำนวนสี่คน

องค์กรสิทธิมนุษยชนอย่างแอมแนสตี้ ประเทศไทย ส่งหนังสือถึงสำนักประธานฎีกาขอให้ศาลมีมาตรการคุ้มครองผู้ต้องขังและนักโทษเพื่อลดความรุนแรงของการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อโควิด19 ทั้งในและนอกเรือนจำ รวมถึงขอให้ดำเนินการลดการคุมขังที่ไม่จำเป็นทุกขั้นตอน

หลังศาลฎีกาแผนกคดี…

ข้อเสนอวงเสวนา หลังศาลฎีกายกฟ้องคดีฆ่าแขวนคอวัยรุ่นกาฬสินธุ์ ช่วงทำสงครามกับยาเสพติด อดีตกรรมการสิทธิแนะ อาชญากรรมโดยรัฐต้องไม่แทรกซึมวงการตุลาการ อดีตจเรตำรวจ เสนอ แก้ป.วิอาญา พัฒนาระบบบันทึกหลักฐานและพยานในกระบวนการยุติธรรมแบบดิจิทัล 

ปัจจุบันการยื่นคดีต่อศาลฎีกาเป็นระบบสิทธิ ซึ่งจะช่วยคุ้มครองคู่ความให้ได้รับความยุติธรรมโดยมีการตรวจสอบถึงสามชั้นศาล สำหรับการแก้ไข "ป.วิแพ่ง" เป็นระบบอนุญาตจะแก้ปัญหาเรื่องภาระคดีจำนวนมากที่จะต้องขึ้นศาลฎีกา การเปลี่ยนแปลงนี้อาจทำให้การตรวจสอบลดลง ดังนั้นการคุ้มครองสิทธิของประชาชนอาจได้รับผลกระทบ

ศาลฎีกาตั้งคณะกรรมการขึ้นมาพิจารณาแล้วมีความเห็นว่า ถ้าความผิดใดเกี่ยวโยงกับความผิดที่ คสช.ประกาศให้ขึ้นศาลทหาร ก็ให้ขึ้นศาลทหารได้หมด