การตีความมาตรา 112

หากยึดการตีความตามตัวบทโดยเคร่งครัด มาตรา 112 คุ้มครองบุคคลสี่ตำแหน่ง จะขยายความไปเอาผิดกับการกล่าวถึงพระมหากษัตริย์ในอดีตทุกพระองค์ไม่ได้ แต่ก็มีคดีที่ศาลให้คำอธิบายไว้มากมายว่า สิ่งที่จำเลยกล่าวนั้น “ผิด”

 

แม้ตัวบทของมาตรา 112 จะไม่ได้ยืดยาวหรือซับซ้อน ซ่อนเงื่อนปมจนยากต่อการตีความ แต่จากการเก็บข้อมูลของไอลอว์พบว่า มีคดีมาตรา 112 บางส่วนที่การตีความของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นตำรวจ อัยการ พยาน หรือศาล ที่ยังคง “ค้างคาใจ” ต้องหยิบยกมาถกเถียงต่อไปอีกยาวนาน ซึ่งการตีความมาตรา 112 บางกรณีก็อาจเป็นการตีความอย่าง “กว้างขวาง” เพื่อมุ่งให้เอาผิดให้ได้ หรือบางกรณีก็ตีความอย่าง “เคร่งครัด” มาก จนผิดปกติ ซึ่งทั้งสองกรณีอาจเกิดขึ้นได้ โดยไม่ได้ขึ้นอยู่กับประเด็นปัญหาในทางกฎหมายเท่านั้น แต่อาจเปลี่ยนแปลงไปในบรรยากาศทางการเมืองที่แตกต่างกัน และแนวนโยบายแต่ละยุคสมัย