คนไร้บ้าน

นุชนารถ แท่นทอง ที่ปรึกษาเครือข่ายสลัมสี่ภาค มองวิกฤติโควิดส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของคนจนเมืองและคนไร้บ้าน ทั้งภาวะความเครียด หนี้สิน และปัญหาปากท้อง รวมไปถึงปัญหาเรื่องการช่วยเหลือเยียวยาที่ไม่ตรงจุด ล่าช้า ไม่ทันท่วงที อันเกิดจากรัฐธรรมนูญที่มีกรอบเป็นยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ซึ่งส่งผลให้การบริหารงานในวิกฤติครั้งนี้ปราศจากการมีส่วนร่วมของประชาชนผู้ประสบปัญหา

สหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในประเทศมหาอำนาจของโลกที่มีความเจริญทางด้านเศรษฐกิจและกองทัพที่เข้มแข็ง ทว่าเมื่อเกิดการแพร่ระบาดของโควิด-19 การตอบสนองโดยภาครัฐในช่วงแรกกลับเป็นไปอย่างล่าช้าจนทำให้ไวรัสโคโรนาระบาดไปทั่วประเทศ อย่างไรก็ตามเมื่อรัฐบาลทั้งส่วนกลางและท้องถิ่นเริ่มตั้งหลักได้ก็มีการนำมาตรการที่เข้มงวดต่างๆ มาใช้และบางเมืองก็มีมาตรการดูแลกลุ่มคนเปราะบางอย่างคนไร้บ้านซึ่งทางการไทยน่าจะได้ศึกษาและนำมาปรับใช้