นักโทษการเมือง

วันที่ 28 กันยายน 2566 เวลา 10.12 น. ศาลอาญา รัชดา พิพากษา วีรภาพ วงษ์สมาน มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 จากและกระทำการฝ่าฝืนพระราชกำหนดสถานการณ์ฉุกเฉิน ในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 กรณีพ่นสีสเปรย์ข้อความเรียกร้องให้ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ให้อยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ บริเวณแยกดินแดง ระหว่างการชุมนุมเมื่อวันที่ 13 กันยายน 2564 ความผิดหลายกรรมจึงลงโทษด้วยตามข้อหาที่หนักที่สุด จำคุกสามปี ไม่รอลงอาญา

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ยังถูกเข้าใจอยู่ว่า “ไม่ทำผิด ไม่ติดคุก” และมีเพียง “ตัวแสบ” ไม่กี่คนที่โดนจับ อย่างไรก็ตามความเป็นจริงนั้นกฎหมายข้อนี้มีปัญหามากกว่านั้น ดังเช่นกรณีของ ‘ธีรวัช’ ผู้ถูกดำเนินคดีมาตรา 112 เพียงการกดแชร์สเสตัสเฟซบุ๊กเช่นเดียวกับคนอื่น

 

26 กันยายน 2566 เวลา 9.00 น.

ฝ่ายค้านเสนอญัตติด่วนด้วยวาจาเพื่อขอให้รัฐสภาพิจารณาสิทธิในการประกันตัวและรวมถึงเรื่องการใช้กฎหมายล้นเกินในกระบวนการยุติธรรมที่ส่งผลกระทบต่อผู้แสดงความคิดเห็น หรือแสดงออกในทางการเมืองเพื่อให้สภาแห่งนี้ได้ร่วมกันพิจารณาหาทางออก

ตะวันและแบม สองนักกิจกรรมรุ่นใหม่ถูกคุมขังในคดีมาตรา 112 จากการยื่นขอเพิกถอนประกันตัวเอง พร้อมข้อเรียกร้องสามข้อ ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหม่ ชวนทบทวนข้อเรียกร้องว่าทำได้อย่างไร และใครเกี่ยวข้องบ้าง

 “ตะวันมีอาการหัวใจจะหยุดเต้นจากการขาดโพแทสเซียม” คำชี้แจงล่าสุดกรณีการอดอาหารและน้ำของตะวัน-ทานตะวัน และแบม-อรวรรณ ในช่วงค่ำ ของวันที่ 25 มกราคม 2566 ทั้ง