ไทยพลัดถิ่น

My family background is similar to other middle class families. Prior to the demonstration crackdown in 2010 I was like other teenager who don’t care about politics. During the Red Shirt protest I had never join them. I started to pay attention to politics when the Red Shirt protesters were crackdown. I remember that I saw a magazine called “Voice of Taksin” which written about the demonstration crackdown in the city center of Bangkok. I never know about the Red Shirt before I had neither positive nor negative feeling toward them.

โดยพื้นฐานทางครอบครัวเราก็เหมือนชนชั้นกลางทั่วไปนะ ก่อนหน้าการสลายชุมนุมปี 2553 เราก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่ไม่ได้สนใจการเมือง ช่วงที่คนเสื้อแดงชุมนุมเราก็ไม่เคยไปชุมนุมกับเขา จุดที่ทำให้เริ่มสนใจการเมืองอย่างจริงจังคือการล้อมปราบคนเสื้อแดง ตอนนั้นเราไปเจอหนังสือเล่มหนึ่ง น่าจะเป็น Voice of Taksin ที่เขียนเรื่องการสลายการชุมนุมที่มีคนตายกลางกรุงเทพฯ ก็เลยเริ่มสนใจตั้งคำถามอะไรหลายๆอย่างกับชีวิต ถ้าจะบอกว่าเราเป็นผลผลิตของความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นจากการสลายการชุมนุมปี 2553 ก็คงไม่ผิดนัก ตัวเราเองไม่เคยสนใจการเมือง ไม่เคยรู้จักคนเสื้อแดง ไ

On the morning of 10 July 2016, activists Pakorn ‘Man’ Areekul, Anucha ‘Champ’ Rungmorakot, and Anan ‘Boy’ Loked, travelled to the Ban Pong police station in Ratchaburi province to support 18 Red Shirts who had been summoned by the police for opening a referendum fraud monitoring centre. Like many others before them and many after, the red shirts were accused of violating Order of the Head of NCPO No.3/2015, an order of the head of the junta which outlaw political gathering.