ส.ว.

คดีมาตรา 112 จำนวนหนึ่งเป็นคดีที่มีมูลเหตุมาจากการปราศรัยหรือแสดงความคิดเห็นในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการใช้พระราชอำนาจหรือการดำเนินการบางประการของพระมหากษัตริย์ เช่น การเสด็จพระราชดำเนินและการประทับในต่างแดนหรือการใช้งบประมาณ การพิสูจน์ความบริสุทธิ์หรือพิสูจน์เจตนาในการกระทำของจำเลยเหล่านั้นจึงจำเป็นต้องอาศัยเอกสารสำคัญ เช่น เอกสารบันทึกการเสด็จพระราชดำเนินเข้า – ออกประเทศ หรือเอกสารเกี่ยวกับงบประมาณของพระมหากษัตริย์ ซึ่งอยู่ในความครอบครองของหน่วยงานต่างๆ มาเป็นหลักฐานในการต่อสู้คดี จำเลยในคดีเหล่านั้นจึงร้องขอให้ศาลออกหมายเรียกพยานเอกสารสำคัญที่อยู่ในควา

ความยากของการแก้รัฐธรรมนูญ ปี 2560 ไม่ได้จำกัดอยู่แค่มาตรา 256 เพราะในความเป็นจริง ตัว ส.ส. ฝ่ายรัฐบาล และ ส.ว. ที่มาจากรัฐบาล ก็เป็นส่วนหนึ่งของการถ่วงเวลาในการแก้รัฐธรรมนูญ โดยเฉพาะประเด็นเรื่องการร่างรัฐธรรมนูญใหม่โดยสภาร่างรัฐธรรมนูญที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรงของประชาชน ซึ่งที่ผ่านมา มีการใช้เทคนิคเพื่อถ่วงเวลาการแก้รัฐธรรมนูญจากทั้ง ส.ส. และ ส.ว. รวมกันอย่างน้อย 5 ครั้ง

ข้ออ้างยอดฮิตของเหล่า ส.ว. ในการไม่ปิดสวิตช์ตัวเองคือ ส.ว. นั้นโหวตนายกฯ ตามเสียงข้างมากของ ส.ส. ทำให้เสียงของ ส.ว. นั้นไม่มีความหมาย แต่ข้ออ้างเช่นนี้ไม่ได้ตั้งอยู่บนฐานของความเป็นจริง หาก ส.ว. บริสุทธิ์ใจและเชื่อว่าเสียงของตนเองไม่ได้เป็นตัวแปรจริง ก็ควรตัดอำนาจตัวเองให้ไม่โดนสังคมครหา

6-7 กันยายน 2565 รัฐสภาพิจารณาร่างแก้รัฐธรรมนูญในวาระหนึ่ง โดยมีหนึ่งร่างเสนอโดยภาคประชาชนหกหมื่นกว่าชื่อ เสนอยกเลิกมาตรา 272 ที่ให้อำนาจส.ว. ชุดพิเศษ 250 คน เลือกนายกรัฐมนตรี ร่วมกับ ส.ส. ทั้งนี้ตัวแทนผู้เสนอได้อภิปรายความสำคัญของการตัดอำนาจ ส.ว. ดังนี้

ที่ผ่านมา ร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญที่เสนอให้ปิดสวิตช์ ส.ว. ห้าฉบับไม่ได้รับเสียงเห็นชอบจาก ส.ว. ถึงอย่างน้อยหนึ่งในสามหรือ 84 เสียงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ข้อเสนอล่าสุดของกลุ่ม No 272 มีความแตกต่างจากข้อเสนอที่ผ่านมาเพราะมีการเสนอในลักษณะ “ประเด็นเดียว” คือมุ่งตรงไปที่อำนาจเลือกนายกของ ส.ว. เท่านั้นและไม่แตะประเด็นอื่นเลย

1 สิงหาคม 2565 ที่ประชุมวุฒิสภา “ไม่เห็นชอบ” ให้ศาสตราจารย์อารยะ ปรีชาเมตตา ดำรงตำแหน่งกรรมการป.ป.ช. ด้วยคะแนนเสียงไม่ให้ความเห็นชอบ 146 เสียง ให้ความเห็นชอบ 38 เสียง ไม่ออกเสียง 14 เสียง