ศาลรัฐธรรมนูญ

มูลนิธิเพื่อสิทธิมนุษยชนและการพัฒนา (HRDF) พร้อมตัวแทนแรงงาน ยื่นฟ้องศาลรัฐธรรมนูญให้วินิจฉัยความเป็นธรรม จากกรณีที่กระทรวงแรงงานได้กำหนดเงื่อนไขของโครงการ “ม.33 เรารักกัน” ไว้เฉพาะผู้ประกันตนที่มี “สัญชาติไทย”

ผู้ตรวจการแผ่นดินระบุ โครงการ “ม.33เรารักกัน” ที่กำหนดคุณสมบัติผู้ได้รับสิทธิเป็นบุคคลสัญชาติไทย มิได้เป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมจากความแตกต่างเรื่องเชื้อชาติ พร้อมยกเหตุผล “สัญชาติ” คนละความหมายกับ “เชื้อชาติ”

17 พ.ย. 64 ศาลรัฐธรรมนูญมีมติเป็น "เอกฉันท์" ว่าประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1448 ไม่ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ โดยมีข้อสังเกตว่ารัฐสภา คณะรัฐมนตรี และหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้อง สมควรดำเนินการ "ตรากฎหมาย" รับรองสิทธิผู้มีความหลากหลายทางเพศต่อไป

ก่อนจะมาถึงข้อวิเคราะห์ให้การชุมนุมเป็นการล้มล้างระบอบการปกครองฯ และคำสั่งห้ามกระทำการลักษณะเดิมอีก วิธีพิจารณาคดีและทำคำสั่งของศาลรัฐธรรมนูญมีข้อสงสัยและปัญหาในทางกฎหมายที่ต้องพิจารณาหลายประการ

ที่ผ่านมา ภาคประชาชนมีความพยายามจะจัดการกับปัญหาตุลาการภิวัฒน์และการแทรงแซงความเป็นอิสระของศาลรัฐธรรมนูญด้วยการเสนอร่างรัฐธรรมนูญให้ "เซ็ตซีโร่องค์กรอิสระ" หรือทำการสรรหาผู้ดำรงตำแหน่งตุลาการศาลรัฐธรรมนูญใหม่แบบยกชุดไปแล้วหนึ่งครั้ง แต่ผลคือร่างรัฐธรรมนูญฉบับดังกล่าวถูกตีตกไป จนกระทั่ง มีการเข้าชื่อเพื่อเสนอร่างรัฐธรรมนูญใหม่อีกครั้ง ที่เรียกกันว่า "ร่างรื้อระบอบประยุทธ์" ที่นำโดยกลุุ่ม Resolution ที่มาพร้อมกับข้อเสนอในการจัดการกับสิ่งที่เรียกว่า "ตุลาการภิวัฒน์"

10 พฤศจิกายน 2564 ศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิฉัยให้การปราศรัยของ อานนท์ นำภา รุ้ง-ปนัสยา และ ไมค์ ภาณุพงศ์ เป็นการใช้สิทธิหรือเสรีภาพอันเป็นการล้มล้างการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข พร้อมห้ามกระทำการในลักษณะเดียวกันอีกในอนาคต ซึ่งคำวินิจฉัยยนี้ย่อมส่งผลต่อขบวนการเคลื่อนไหวทางการเมือง

ศาลรัฐธรรมนูญนัดอ่านคำวินิจฉัยในคดีที่ ณฐพร โตประยูร ร้องขอให้วินิจฉัยว่าการชุมนุมและปราศรัยของนักกิจกรรมเข้าข่ายล้มล้างระบอบประชาธิปไตยหรือไม่